Η ΠΟΜΙΔΑ θεωρεί σημαντική και άριστα τεκμηριωμένη την απόφαση του ΣτΕ να ακυρώσει την άρνηση του Υπουργείου να προβεί στην αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών.
Επίσης θεωρούμε αξιέπαινη την πρωτοβουλία των μελών της «Δράσης» που προσέφυγαν ατομικά στο ΣτΕ εναντίον της άρνησης του ΥΠΟΙΚ να αναπροσαρμόσει τις αντικειμενικές αξίες (τιμές ζώνης) των ακινήτων το αργότερο ανά διετία, όπως είχε υποχρέωση από το άρθρο 41 του Ν. 1249/1982.
Ωστόσο, ακόμη και αν μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες, το τρίτο μνημόνιο ρητά προβλέπει την παραμονή των φορολογικών εσόδων από τον ΕΝΦΙΑ στο ίδιο απόλυτα εξοντωτικό ύψος της βεβαίωσης 3,2 δις και είσπραξης 2,65 δις. Συνεπώς σύμφωνα με το μνημόνιο κάθε μείωση σε αξίες θα πρέπει να αντισταθμιστεί με αύξηση σε φορολογικούς συντελεστές, οι οποίοι θα βγάζουν το ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Μόνο αν μείνουν σταθεροί ή μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές θα υπάρξει πραγματική ελάφρυνση των ιδιοκτητών.
Αν στα παραπάνω προστεθεί και η εξαγγελμένη πρόθεση του ΥΠΟΙΚ περί μετατροπής του ΕΝΦΙΑ σε καθαρό ΦΑΠ που θα επιρρίπτει τα βάρη στη μεσαία τάξη των ιδιοκτητών, που είναι ήδη βεβαρυμμένη με αβάσταχτες υποχρεώσεις, αυτό θα οδηγήσει σε πραγματικό φορολογικό σφαγιασμό των ιδιοκτητών οι οποίοι δεν θα μπορούν, ούτε και πρόκειται να πληρώσουν οτιδήποτε, αφού δεν θα έχει πλέον οποιοδήποτε νόημα να συνεχίσουν να πληρώνουν.
Το δημοσιονομικό αυτό «Βατερλώ» θα οδηγήσει με τη σειρά του στην ανάγκη λήψης νέων ακόμη βαρύτερων φορολογικών μέτρων, ακόμη και εναντίον εκείνων που ήθελε να ευνοήσει η θέσπιση αφορολογήτου ορίου. Όπως δηλαδή έγινε και το 2010 με την κατάργηση του ΕΤΑΚ, που οδήγησε κατ΄ευθείαν στην επιβολή του «χαρατσιού» μέσω της ΔΕΗ το 2011, που με τη σειρά του οδήγησε στο ΕΕΤΗΔΕ, το ΕΕΤΑ και τελικά στον ΕΝΦΙΑ… Μόνον η μείωση της δημοσιονομικής απόδοσης του ΕΝΦΙΑ μπορεί να λυτρώσει τους φορολογούμενους από την οιονεί «δουλοπαροικία» του φόρου αυτού….