3. Οι παρ. και 2 δεν εφαρμόζονται στις μισθώσεις με εκμισθωτή:
α) Ανώνυμη Εταιρεία Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας (Α.Ε.Ε.Α.Π.), της παρ. του άρθρου 21 του ν. 2778/1999 (Α’ 295),
β) εταιρείες, των οποίων η πλειοψηψία των ονομαστικών μετοχών, μεριδίων ή μερίδων ή δικαιωμάτων ψήφου ανήκει, άμεσα έμμεσα, σε Οργανισμούς Εναλλακτικών Επενδύσεων (Ο.Ε.Ε.), τους οποίους διαχειρίζονται Διαχειριστές Οργανισμών Εναλλακτικών Επενδύσεων (Δ.Ο.Ε.Ε.), που διέπονται από τον ν. 4209/2013 (Α’ 235) και την Οδηγία 2011/61/ΕΕ και η καταστατική έδρα των οποίων δεν βρίσκεται σε μη συνεργάσιμο στον φορολογικό τομέα κράτος, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 65 του ν. 4172/2013 (Α 167) περί Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, και σε τρίτη χώρα που χαρακτηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως υψηλού κινδύνου νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες ή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, όπως ορίζεται στο άρθρο Ι6Α του ν. 4557/2018 (Α’139) και στον Κανονισμό (ΕΕ) 2016/1675 (L 254),
γ) επιχείρηση εκμετάλλευσης εμπορικού Κέντρου, με την έννοια του άρθρου 2 της υπό στοιχεία 10938θ9/8296/1161/Β0014/15.Ι0.2007 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (Β’ 2022), που διαθέτει, κατ’ ελάχιστο, συνολική επιφάνεια δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) τ.μ. σε ένα περισσότερα επίπεδα.”.
Διευκρινίσεις ΠΟΜΙΔΑ για την έκταση ισχύος του μέτρου και για τις νόμιμες εξαιρέσεις.
Από την ΠΟΜΙΔΑ διευκρινίζεται ότι το ανώτατο αυτό όριο του 3% ισχύει καθόλο το 2022, με οποιονδήποτε τρόπο προκύπτει η αύξηση του μισθώματος, είτε δηλαδή η υπερβάλλουσα αύξηση προκύπτει από ρήτρα τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, είτε από ρήτρα ποσοστιαίας αναπροσαρμογής, είτε από συμφωνία αύξησης σε ευρώ.
Επίσης διευκρινίζεται ότι το ανώτατο αυτό όριο, δεν εφαρμόζεται στις κατηγορίες εκείνες των μισθώσεων οι οποίες ρητά εξαιρούνται από τη νομοθεσία των εμπορικών μισθώσεων, οι κυριότερες από τις οποίες είναι οι εξής, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του Π.Δ. 34/1995:
α. οι μισθώσεις οι οποίες, κατά την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη συνάπτονται συνήθως για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει το έτος (εποχιακές μισθώσεις),
β. οι μισθώσεις χώρων αποκλειστικώς για διενέργεια διαφημίσεων με οποιοδήποτε τρόπο καθώς και οι μισθώσεις κοινόχρηστων χώρων για τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων,
γ. οι μισθώσεις στις οποίες το μίσθιο χρησιμοποιείται ως οικοτροφείο,
δ. οι μισθώσεις χώρων εντός συνοριακών σταθμών ή περιοχών λιμένων ή αεροδρομίων,
ε. οι μισθώσεις χώρων εντός δημόσιων, δημοτικών ή κοινοτικών κήπων και αλσών που ανήκουν στο δημόσιο, τους δήμους ή τις κοινότητες,
στ. οι μισθώσεις χώρων εντός νεκροταφείων,
ζ. οι μισθώσεις ακινήτων εντός αρχαιολογικών χώρων,
η. οι μισθώσεις εντός χώρων που ανήκουν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα,
θ. οι μισθώσεις ακινήτων που έχουν χαρακτηρισθεί ως διατηρητέα, οι οποίες συνάπτονται μετά την 1η Σεπτεμβρίου 1990,
ι. οι μισθώσεις σχολικών κυλικείων,
ια. οι μισθώσεις χώρων που χρησιμοποιούνται ως κυλικεία ή για την εγκατάσταση διαφημίσεων και βρίσκονται σε αθλητικά κέντρα και γυμναστήρια τα οποία αποτελούν Ν.Π.Δ.Δ. και διέπονται από τις διατάξεις του ν. 423/1976. Η ρύθμιση αυτή εφαρμόζεται και στις υφιστάμενες την 18η Σεπτεμβρίου 1986 μισθώσεις των χώρων αυτών,
ιβ. οι μισθώσεις χώρων που χρησιμοποιούνται ως κυλικεία ή για την εγκατάσταση διαφημίσεων και βρίσκονται στο Ολυμπιακό Κέντρο Αθήνας, στα δημόσια, δημοτικά ή κοινοτικά αθλητικά κέντρα. Η ρύθμιση αυτή εφαρμόζεται και στις υφιστάμενες την 18η Σεπτεμβρίου 1986 μισθώσεις των χώρων αυτών,
ιγ. οι μισθώσεις ακινήτων τα οποία αποκτώνται από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα όργανά της για τη στέγαση των υπηρεσιών της ή των υπηρεσιών των οργάνων της, ανεξαρτήτως του χρόνου σύναψης των μισθώσεων αυτών,
ιδ. οι μισθώσεις χώρων εντός του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών,
ιε. οι μισθώσεις ακινήτων ιδιοκτησίας της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης που χρησιμοποιούνται ή προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως εκθεσιακοί χώροι,
ιστ. οι μισθώσεις καταστημάτων διάθεσης οπωροκηπευτικών προϊόντων των Κεντρικών Λαχαναγορών Αθηνών και Θεσσαλονίκης,
ιζ. οι μισθώσεις ακινήτων, των οποίων κύριος ή εκμισθωτής είναι το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών» και που είναι αναγκαία για τη στέγαση των υπηρεσιών του, της ανώνυμης εταιρίας που έχει συσταθεί από αυτό με την επωνυμία «Εταιρεία Αποθετηρίων Τίτλων» καθώς και των υπηρεσιών της εποπτεύουσας αυτά υπηρεσίας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας,
ιη. οι μισθώσεις ακινήτων που αποδεδειγμένα αποκτήθηκαν, αυτά ή το οικόπεδο επί του οποίου ανεγέρθηκαν, με εισαγωγή συναλλάγματος από τον εκμισθωτή, το οποίο αντιστοιχεί τουλάχιστον στα 2/3 της αξίας τους ή η αξία αυτή καλύφθηκε κατά το αυτό ποσοστό με εισαγωγή συναλλάγματος και ο μισθωτής έχει συμπληρώσει στη χρήση του μισθίου διάρκεια τουλάχιστον δώδεκα (12) ετών. Στο χρόνο αυτό συνυπολογίζεται και ο χρόνος των δικαιοπαρόχων του. Στις περιπτώσεις του εδαφίου αυτού εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 59 και 60 του παρόντος.
Η άποψη της ΠΟΜΙΔΑ: “Λάθος μέτρο με λάθος μήνυμα…”.
Με αφορμή την ανακοίνωση του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων κ. Άδωνι Γεωργιάδη, για επιβολή πλαφόν 3 % ετήσιας διάρκειας στις αυξήσεις των μισθωμάτων επαγγελματικής στέγης, και μάλιστα αναδρομικά από 1.1.2022, από την ΠΟΜΙΔΑ επισημάνθηκαν τα εξής:
Η άποψη μας, που θεμελιώνεται στην εμπειρία μας από την εξέλιξη της μισθωτικής αγοράς τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια, είναι ότι η αγορά αυτορυθμίζεται πολύ ταχύτερα και αποτελεσματικότερα μέσα από τη συνεννόηση των ενδιαφερομένων πλευρών, παρά από κάθε είδους κρατικές παρεμβάσεις, που, παρότι προσωρινές, αναπόφευκτα φέρουν μέσα τους το σπέρμα των μακροχρόνιων και καταστροφικών ενοικιοστασιακών πρακτικών του παρελθόντος. Ουδείς ιδιοκτήτης θα διακινδυνεύσει το εισόδημα του εξωθώντας σε αποχώρηση έναν καλό ενοικιαστή με την απαίτηση ενός υπερβολικού μισθώματος και την προσδοκία ενός δήθεν καλύτερου ενοικιαστή…
Ετσι η θέσπιση πλαφόν έστω και περιορισμένου, έστω και προσωρινού, είναι ένα λάθος μέτρο που περνά λάθος μήνυμα στην αγορά, δεδομένου ότι υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει είτε σε υπόγειες συναλλαγές, είτε σε χαμηλή προσφορά (που πιέζει τα ενοίκια προς τα πάνω), είτε, το απλούστερο, να δώσει “σήμα” στην αγορά για διεκδίκηση αυξήσεων στο επίπεδο που προσδιορίζει το κρατικό όριο, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα αξιώνονταν καν!
Ο μοχλός που πιέζει προς τα πάνω τα ενοίκια είναι ο συνδυασμός της συνεχιζόμενης ληστρικής φορολόγησης των μισθωμάτων με την ανέγγιχτη κλίμακα του 15-35- 45% αλλά και του ΕΝΦΙΑ, και όχι οι δήθεν παράλογες αξιώσεις των ιδιοκτητών. Γι΄αυτό και η καλύτερη άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση που μπορεί και πρέπει να κάνει το κράτος υπέρ των ιδιοκτητών και των ενοικιαστών τους είναι η δραστική εκλογίκευση της φορολογικής επιβάρυνσης των ακινήτων και των όποιων εισοδημάτων τους.
