Η απειλή επέκτασης του κορωνοιού στον πληθυσμό της χώρας αλλά και όλου του πλανήτη, μας φέρνει αντιμέτωπους με πρωτοφανή προβλήματα, τα οποία η κοινωνία μας μπορεί να τα αντιμετωπίσει μόνον αν είναι ενωμένη. Στον τομέα της οικονομίας η πλέον εμφανής και σοβαρή συνέπεια στην καθημερινότητα των πολιτών είναι το κλείσιμο με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου πολλών πλέον κατηγοριών εμπορικών επιχειρήσεων προσέλευσης κοινού, για διάστημα άγνωστης ακόμη διάρκειας.  

Ψηφίστηκε την Πέμπτη 5.3 στη Βουλή και οδεύει για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης το σ.ν. του ΥΠΕΣ, με το άρθρο 21 του οποίου διαγράφονται και οι οφειλές δημοτικών τελών ακινήτων που είχαν βεβαιωθεί λόγω δήλωσης διαφορών εμβαδών κατά τη διαδικασία παροχής βεβαίωσης ΤΑΠ για μεταβίβαση ακινήτου (πωλήσεις, γον. παροχές, αποδοχές κληρονομιάς κλπ.).  

Στον Τύπο διαβάζουμε διάφορα δημοσιεύματα για το ότι υπάρχει έλλειψη κατοικιών για εκμίσθωσή τους ως κύρια κατοικία, η οποία ανεβάζει και τα ζητούμενα μισθώματα, και ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για το θέμα αυτό υπέρ των ενοικιαστών. Πολλοί σπεύδουν να κατονομάσουν ως υπαίτια τη βραχυχρόνια μίσθωση, ξεχνώντας ότι στην χώρα αυτή, στην οποία δεν υπάρχει η έννοια της «κοινωνικής κατοικίας», η οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 95%, ότι εξοβελίστηκε η αντιπαροχή και εξ αυτών δεν κατασκευάστηκε ούτε ένα σπίτι για ενοικιαστές κύριας κατοικίας, ότι o συμπληρωματικός φόρος του ΕΝΦΙΑ ανάγκασε τους εκμισθωτές σε ξεπούλημα των κατοικιών τους, ότι οι ΜΚΟ μίσθωσαν μεγάλο αριθμό κατοικιών για τα προγράμματά τους και ότι οι τράπεζες επί χρόνια αδυνατούσαν να δώσουν δάνεια για αγορά κατοικίας.