Στην Αθήνα, τη Ρώμη, τη Λισσαβόνα, τη Βιέννη, τις Βρυξέλλες και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εορτάστηκε η «Διεθνής Ημέρα Ιδιοκτησίας» της UIPI, που εφέτος συνέπεσε με την 70ή επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ το 1948.
Η Διεθνής Ενωσις Ιδιοκτητών Ακινήτων (UIPI) εόρτασε την επέτειο στην Λισσαβώνα, με μεγάλη συγκέντρωση πορτογάλων ιδιοκτητών και εκπροσώπων των οργανώσεών της από 20 χώρες, και ακρόαση του Διοικητικού της Συμβουλίου από τον Πρόεδρο της Πορτογαλικής Δημοκρατίας Καθηγητή Marcelo Rebelo Sousa. Δείτε εδώ τη σχετική σελίδα μας.
H ΠΟΜΙΔΑ εόρτασε την επέτειο με συγκέντρωση των μελών της στην αίθουσα εκδηλώσεων των γραφείων της στην οποία κεντρικός ομιλητής ήταν ο Δικηγόρος κ. Κωνσταντίνος Ι. Μαυροειδής, Πρόεδρος του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και τ. Συνεργάτης του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο οποίος τόνισε ότι:
«Η χώρα μας, παρότι ανήκει σε εκείνες που κατά κανόνα σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, εν τούτοις δυστυχώς εξακολουθεί να κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στις καταδίκες για παραβιάσεις του δικαιώματος της ιδιοκτησίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου (ECHR)… Σήμερα το δικαίωμα στην ιδιοκτησία είναι εκείνο το οποίο δέχεται τις περισσότερες παραβιάσεις στην Ελλάδα, όπως άλλωστε όλοι διαπιστώνουμε καθημερινά. Πρέπει να γίνει αντιληπτό στην Ελληνικη Πολιτεία ότι τα προβλήματα που η Ελληνική κοινωνία πρωτίστως και οικονομία αντιμετωπίζουν δεν λύνονται με φοροεπιδρομές και ωμές παραβιάσεις του δικαιώματος στην περιουσία.».
Ο Πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ κ. Στράτος Παραδιάς αναφέρθηκε στην γνωστή έκθεση του «Συνήγορου του Πολίτη» σύμφωνα με την οποία οι παραβιάσεις του Δικαιώματος της Ιδιοκτησίας στη χώρα μας «είναι ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που απασχολεί χιλιάδες ιδιοκτήτες γης, δεδομένου ότι το ελληνικό δημόσιο και οι ΟΤΑ δεσμεύουν ιδιοκτησίες, χωρίς να αποζημιώνουν, ακόμη και επί δεκαετίες, με σχέδια πόλεων που χρονίζουν, προστασία αρχαιοτήτων, προστασία περιβάλλοντος και εκτέλεση δημόσιων έργων, οι οποίες συνεπάγονται απαλλοτρίωση, στέρηση ή ουσιώδεις περιορισμούς στην ιδιοκτησία τους χωρίς καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης ή χωρίς έγκαιρη καταβολή αποζημίωσης.».
Σήμερα οι παραβιάσεις αυτές συνεχίζονται στη χώρα μας τόσο με την καταληστευτική υπερφορολόγησή της με διπλό ΕΝΦΙΑ χωρίς όριο, και χωρίς καμιά συσχέτιση με το πραγματικό εισόδημα των πολιτών, όσο και με τη μορφή της δήμευσης εκατοντάδων χιλιάδων ακινήτων που διεκδικεί μαζικά το Δημόσιο μέσω του «τεκμηρίου κυριότητάς» του στη διαδικασία κύρωσης δασικών χαρτών και Εθνικού Κτηματολογίου, της ανεξέλεγκτης και επ΄άπειρο δέσμευσης χιλιάδων ακινήτων από τους ΟΤΑ για δήθεν εκτέλεση έργων, από τις δασικές, αρχαιολογικές και άλλες υπηρεσίες του Κράτους συχνά χωρίς λόγο και πάντοτε χωρίς έλεος, χωρίς κανένα σεβασμό στο ανθρώπινο αυτό δικαίωμα…